نقش دستگاههای دولتی و مشارکت مردم در توسعه روستایی

امروزه نقش بارز و اساسی سازمانها و تشکل های غیردولتی در برنامه ریزیهای فعالیتهای توسعه ای بر هیچ دولتی پوشیده نیست. اینگونه سازمانها اگرچه پدیده نوظهوری نیستند، اما میزان سرعت، رشد و گسترش توانمندی و کارایی آنها در توسعه مشارکت های مردمی، نکته قابل توجه و حائز اهمیتی است که دولت ها را بفکر واداشته تا به انحای مختلف بسترهای لازم، مناسب و مؤثر را برای ادامه حیات و گسترش سازمانهای غیردولتی فراهم سازند. مطاله حاضر از نوع تحقیق کاربردی از نظر روش مطالعه پیمایشیو در این مقاله سعی شده است تا ت ها و برنامه های اجرا شده توسعه متولیان دولتی ارزیابی شوند و برای موانع توسعه پایدار روستایی راهکار عملیاتی ارائه شود

با توجه به اامات تهای اجرایی اصل 44 قانون اساسی وقوانین عادی ایین نامه وضوابط اعلام شده در مورد کاهش تصدی گری در وظایف دولتی ، هریک از دستگاههای دولتی بنا به وظایف خود اقدام به تاسیس تشکل ها وسازمانهای غیر دولتی نموده اند وهریک از این تشکلها وسازمانها باپشتیانی دستگاه حامی خود درصد جذب روستاییان برای خرید خدمات می باشند ویا با جذب اعتبارات مر بوط وظایف تصدیگری دستگاه درصدد انجام وظایف تصدیگری سایر دستگاهها می باشند در این میان مردم برای دریافت خدمات از سازمانهای غیر دولتی دچار تردید شده اند

درحال حاضر دستگاه های دولتی متعدد برای بیمه روستاییان فعال شده اند وزارت بهداشت ودرمان بیمه خدمات درمانی  وبیمه روستایی  را ،بیمه مرکزی ایران بیمه جامع روستایی ( ماشین الات کشاورزی وواحد های مسی روستایی وحوادث) صندوق بیمه کشاورزی  بیمه محصولات کشاورزی  مدیریت می نماید.و از روستاییان می خواهند تحت پوشش بیمه درآیند ودر اجرای طرح های توسعه روستایی  نیز شرکتهای فنی مهندسی،،شرکتهای تعاونی روستایی، انجمن های صنفی تولیدی ، شرکتهای تعاونی دهیاری ها  به مدد دستگاه دولتی حامی مدعی اجرای طرح های توسعه روستایی می باشند ودر این راستا خود را نسبت به سایر موسسات غیر دولتی برای اجرای طرح ها محق تر می د انند واز دستگاههای اجرایی می خواهند اجرای طرح های خود را به آنان بسپارنداین وضعیت شرایط

 باید توجه داشت که توسعه اقتصادی هنگامی به توسعه ای پایدار تبدیل خواهد شد که بر شالوده توسعه اجتماعی بنیانگذاری و پی ریزی شود.